Հայաստանի Հանրապետության անվտանգությանը սպառնացող նոր զարգացումներ են ի հայտ գալիս։ Ուկրաինայի ռազմական հետախուզության (ГУР) տվյալները վկայում են՝ Ռուսաստանը սրընթաց կերպով ամրապնդում է իր ռազմական ներկայությունը Հայաստանում, մասնավորապես՝ Գյումրիի 102-րդ բազայում։ Ըստ աղբյուրների՝ Ռուսաստանը Գյումրի է տեղափոխում զորամիավորումներ Ղրիմից, Ռոստովի և Վոլգոգրադի շրջաններից, ինչպես նաև հավաքագրում է կամավորներ Հյուսիսային Կովկասից՝ Ադիգեայից, Օսեթիայից և այլ տարածաշրջաններից։ 
Ուշադրություն. նպատակը Հայաստանի պաշտպանությունը չէ Ուկրաինական հետախուզության համոզմամբ՝ Կրեմլի նպատակը Հայաստանի և նրա սահմանների պաշտպանությունը չէ։ Վերջինիս ռազմավարությունը ուղղված է տարածաշրջանի ապակայունացմանը, ազգային և էթնիկ բախումների հրահրմանը, ինչպես նաև Հարավային Կովկասում վերահսկողության վերականգնմանը։ Ռուսական ռազմաբազան, որը նախկինում հայտարարվում էր որպես դաշնակցային անվտանգության երաշխիք, այժմ վերածվում է Ադրբեջանի դեմ կիրառելի սպառնալիքի լծակի, ինչը միաժամանակ կարող է Հայաստանին դնել ուղղակի հակամարտության կենտրոնում՝ առանց իր կամքի։
Ուշադրություն. նպատակը Հայաստանի պաշտպանությունը չէ Ուկրաինական հետախուզության համոզմամբ՝ Կրեմլի նպատակը Հայաստանի և նրա սահմանների պաշտպանությունը չէ։ Վերջինիս ռազմավարությունը ուղղված է տարածաշրջանի ապակայունացմանը, ազգային և էթնիկ բախումների հրահրմանը, ինչպես նաև Հարավային Կովկասում վերահսկողության վերականգնմանը։ Ռուսական ռազմաբազան, որը նախկինում հայտարարվում էր որպես դաշնակցային անվտանգության երաշխիք, այժմ վերածվում է Ադրբեջանի դեմ կիրառելի սպառնալիքի լծակի, ինչը միաժամանակ կարող է Հայաստանին դնել ուղղակի հակամարտության կենտրոնում՝ առանց իր կամքի։
Հայաստանի անկախության հարցականի տակ Այս զարգացումները հստակ վկայում են. Հայաստանը դառնում է Ռուսաստանի համար հերթական աշխարհաքաղաքական գործիքը՝ Արևմուտքի դեմ պայքարում։ Գյումրին՝ Ռուսաստանի «հարավային ֆորպոստը», հիմա վերածվում է քաղաքական ու ռազմական ճնշման նոր հենակետի՝ ոչ միայն Ադրբեջանի, այլև Արևմուտքի և նույնիսկ Հայաստանի ինքնիշխան որոշումների նկատմամբ։
Ինչ կարող է սպասվել Ռուսաստանի կողմից նոր ռազմական սադրանքներ՝ մեր տարածքում, Հայաստանի ներքաշում հնարավոր ադրբեջանա-ռուսական կամ արևմտյան հակամարտությունների մեջ, Մեր պետական կառավարման և արտաքին քաղաքականության նկատմամբ վերահսկողության աճ։
Ժամանակն է սթափ գնահատելու վտանգը Հայաստանի իշխանություններն ու ողջ հասարակությունը պետք է չուշացնեն հստակ գնահատական տալ ռուսական ռազմաքաղաքական ներգրավվածության խորացմանը։ Գյումրին չպետք է վերածվի Ռուսաստանի կողմից շահագործվող հարվածային դիրքի։ Հակառակ դեպքում Հայաստանը կարող է կորցնել ոչ միայն իր արտաքին քաղաքականության անկախությունը, այլև ներքին կայունությունը։Աղբյուրը՝
